Paardenmensen kennen de uitdrukking Maanblindheid vaak wel. Sommige paardeneigenaren hebben er helaas ervaring mee. Het komt namelijk wel eens voor dat een paard een oog verliest door maanblindheid. Maar wat is het eigenlijk? En waar komt de naam vandaan?
Maanblindheid is één van de aandoeningen die vroeger al beschreven werd. Men dacht dat de ontsteking samenhing met de stand van de maan, omdat de klachten soms elke maand terug kwamen. Hier ontleent de aandoening zijn naam aan: maanblindheid. Soms wordt maanblindheid nog wel eens verward met een maanoog. Bij een maanoog zien we een blauwe iris, in plaatst van een bruine iris. Er is dan sprake van een kleurafwijking, terwijl er bij maanblindheid (equine recurrent uveïtis) sprake is van een oogaandoening.
We spreken van maanblindheid als één of meerdere lagen van het oog ontstoken zijn. Dit kan aan de voorkant van het oog zijn, bij de iris, het midden stuk van het oog waar het glasvocht zit of het netvlies kan aangedaan zijn. En in sommige gevallen is het hele oog ontstoken...De officiële naam van maandblindheid is: Uveïtis.
Als de ontsteking terugkerend is, spreken we van Equine Recurrent Uveïtis (ERU). De aandoening kent dus “rust-periodes” en periodes dat de ontsteking opnieuw opflakkert. Uiteindelijk treedt er steeds meer schade op in het oog en kan het paard blind worden.
Als er een ontsteking aan de voorkant van het oog zit, dan laat het paard symptomen zien zoals: tranen, dichtknijpen van het oog, pijn en lichtgevoeligheid. Je kunt soms ook veranderingen aan het oog zien. Een verandering is bijvoorbeeld dat het oog helemaal blauw van kleur wordt en je de iris niet meer kunt zien.
Treedt de aandoening achter in het oog op, dan kan dat wel eens onopgemerkt gaan voor de eigenaar. Dit noemen we " sluipende" Uveïtis. Het paard kan langzaam blind worden en gedragsveranderingen laten zien.
Bron foto: https://veteriankey.com/diseases-and-surgery-of-the-globe-and-orbit/
Hier zien we vocht in het hoornvlies zitten (cornea oedeem), waardoor we andere structuren, zoals de iris, niet meer kunnen zien. Tref je je paard zo aan? Bel dan gelijk de dierenarts!
Maar wist je dat Uveïtis niet alleen bij paarden voorkomt? Ook bij Ezels, honden, katten en konijnen komt het voor! Ook bij deze dieren kunnen we dan een traanoog zien, een dichtgeknepen oog, lichtgevoeligheid, roodheid van het oogwit en/of gedragsverandering. Want een dier dat veel pijn heeft of niet meer goed kan zien gaat ander gedrag vertonen. Zie je een blauwe waas over het oog trekken bij jouw trouwe viervoeter of konijn (zoals op de foto hieronder) ? Trek dan gelijk aan de bel en ga naar de dierenarts! Dit kan een symptoom zijn van Uveïtis, maar ook van een andere (ernstige) oogaandoening.
Bron foto:aibolita.com/eye-diseases/38600-uveitis.html
Maar wat is dan de oorzaak van Uveïtis? Tja...dat is best een lastig vraag! Er zijn meerdere mogelijke oorzaken, zoals: een trauma aan het oog, een virus, een bacterie, een parasiet of een aandoening van het immuunsysteem, waardoor er een verstoorde afweerreactie van het lichaam ontstaat. Het is belangrijk om een (gespecialiseerde) dierenarts onderzoek te laten doen naar de oorzaak van de Uveïtis. Als de oorzaak bekend is kan een gericht behandelplan ingezet worden. Helaas wordt niet altijd de oorzaak gevonden.
Kan natuurgeneeskunde helpen bij dieren met Uveïtis? Jazeker! Ook als de oorzaak niet bekend is kan natuurgeneeskunde een mooie bijdrage leveren in het behandelplan. Natuurlijke therapieën, zoals het gebruik van kruiden kan helpen om ontstekingsreacties in het lichaam te verminderen. Op het moment dat er een ontsteking gaande is in het oog, ervaart het dier pijn. Hierbij kunnen pijnstillende kruiden ondersteunen. Daarnaast is het vaak een combinatie van kruiden, celzouten, essentiële oliën , homeopathie en bijvoorbeeld cranio sacraal therapie die het dier ondersteunen en helpen. Afhankelijk van de oorzaak, de constitutie en het hele beeld van het dier kan er een individueel behandelplan worden opgesteld. Indien nodig naast een reguliere behandeling.
Ga nooit zomaar zelf aan de slag met natuurlijke middelen. Er zijn contra-indicaties naast het gebruik van reguliere medicatie! Laat je hierover goed informeren en zoek een natuurgeneeskundig therapeut die ervaring heeft met de aandoening en de mogelijke reguliere medicatie. Het mooiste zou een fijne samenwerking zijn tussen de behandelend dierenarts en natuurgeneeskundig therapeut :)!
Heb je na het lezen van de Blog nog vragen of opmerkingen? Of wil je graag een afspraak maken voor jouw dier? Stuur gerust een email naar: info@caliberate.nl